het koude gras omringt zijn handen
zijn ogen op de blauwe lucht gericht
het laatste moment van lachen staat voor altijd in zijn geheugen gegrifd
geen woord is nu nog hetzelfde geen gebaar dringt tot hem door
het enige wat hij nu nog ziet zijn de blauwe ogen
die zorgden dat zijn hart bevroor
getekent, love sick puppy
zondag 17 juni 2007
zucht zo mooi, net zo mooi als hij
Gepost door
forumblog
op
10:37:00 a.m.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten